Opis filmu:
CZAS NA KOLEJENGO MISTRZA PLAKATU – W PAŹDZIERNIKU W KINIE HALSZKA WYSTAWA PLAKATÓW JAKUBA EROLA. ZAPRASZAMY!
JAKUB EROL ( 30.11.1941- 08.02.2018)
Wybitny grafik, autor plakatów, ilustrator, scenograf i twórca okładek. Zaliczany do grona najwybitniejszych twórców tzw. polskiej szkoły plakatu.
Jakub Erol urodził się w Zamościu, ale przez wiele lat mieszkał w Łodzi z rodzicami i braćmi: starszym Feridunem – reżyserem filmowym, oraz młodszym Enverem – architektem wnętrz. Jego ojciec Mehmed był Turkiem, który w okresie międzywojennym przyjechał do Polski via Odessa, a zaraz po II wojnie osiedlił się w Łodzi. Tu przy ul. Nowotki (dziś Pomorska) prowadził cukiernię Turecką, miejsce nieformalnych spotkań artystycznie uzdolnionej młodzieży.
Jakub Erol w Łodzi skończył szkołę podstawową i średnią. W tej drugiej objawił się jego talent plastyczny: zaprojektował wtedy m.in. dekoracje na bal studniówkowy. Po maturze wyjechał do Warszawy na studia w Akademii Sztuk Pięknych. Jego nauczycielem był prof. Henryk Tomaszewski, jeden z gigantów tzw. polskiej szkoły plakatu. Jakub Erol zrobił dyplom w pracowni Tomaszewskiego w 1968 roku.
Tworzył plakaty związane z kulturą i sztuką: filmowe, teatralne, jazzowe, czasami o tematyce społecznej, plakaty do wystaw i akcji artystycznych. W latach 70. i 80. Stale współpracował z przedsiębiorstwem Film Polski. Do jego słynnych dzieł należą m.in. plakaty do filmów: „Gwiezdne wojny” George’a Lucasa, „Amadeusz” Miloša Formana, „Serpico” Sydneya Lumeta, „Frantic” Romana Polańskiego, „Paciorki jednego różańca” Kazimierza Kutza, „Rejs” Marka Piwowskiego. Był też autorem portretu „Człowiek Roku 1989 – Lech Wałęsa” dla hiszpańskiego magazynu „El Periodico”.
W sumie Jakub Erol stworzył blisko tysiąc posterów, ilustracje do kilkuset książek, folderów reklamowych, informatorów i programów filmowych. Projektował też znaczki pocztowe i znaki identyfikacji graficznej, scenografie teatralne i stoiska promocyjne Filmu Polskiego na festiwalach w Cannes, Moskwie, Berlinie, Karlovych Varach. Był jednym z kilku polskich plakacistów o bardzo rozpoznawalnym stylu.
Pięciokrotnie otrzymał nagrodę „The Hollywood Reporter”. Zdobył też prestiżową Nagrodę im. Tadeusza Trepkowskiego. Był laureatem Ogólnopolskiego Biennale Grafiki (1973, 1985) i Międzynarodowego Biennale Plakatu (1986).
Umarł w Warszawie, gdzie mieszkał i tworzył. Jego prochy spoczęły na Starym Cmentarzu w Łodzi, obok rodziców – Cecylii i Mehmeda.
